เอ้ก อี้ เอ้กเอ๊กกกกกกกกกกกกกกกก
“อรุณเบิกฟ้า นกกาโบยบิน ออกหากินร่าเริงแจ่มใส เราเบิกบานรีบมาเร็วไว ยิ้มรับวันใหม่ยิ้มให้แก่กัน…….”
ตี5ฟ้าใหม่ ความเครียดและความกลัวจากเมื่อคืนยังถาโถมเข้ามาในความคิด
ถ้าหมอยิงแรงไปจนเซลล์ตาย ไม่สร้างเซลล์ใหม่ได้แล้วหละ?
ถ้าหน้าเราต้องเป็นรอยม่วงๆดำๆแบบนี้ตลอดไป จะทำยังไง?
หนีไปอยู่ป่าดีมั้ย? ทำใจไม่ได้ ไปทำงานที่ไหนใครจะรับ?
เฮ้ย ไปออกสรยุทธ์ดีไหม? จบแล้ว ชีวิตฉัน มันจบสิ้นแล้ว หือๆๆๆ
หลายคนอาจจะคิดว่า ทำไมCrewabsฟุ้งได้ขนาดนี้ คือจะบอกว่าถ้าไม่ได้เจอกับตัวเองไม่มีทางเข้าใจ ปกติจะเป็นคนที่sensitiveกับหนังหน้า มีอะไรนิดหน่อยไม่ได้ แต่หลังๆมีสิวอุดตัน มีรอยย่นบ้างแล้ว ก็เริ่มทำใจได้บ้าง แต่จะให้มาเจออะไรหนักๆแบบทั้งหน้าแบบนี้ บอกกงๆ เจ๊รับไม่ไหวค่ะ!
ตั้งแต่ตี5ยัน8โมงเช้า เอาแต่นอนคิดมาก ฟุ้งซ่าน กระสับกระส่าย และที่สำคัญคือรู้สึกจะอ้วก เดาว่าคงคิดมากจนลงท้อง แสบท้อง เครียดจริงๆ แล้วก็ผลอยหลับไปจากความเหนื่อยความเครียด ตื่นมาอีกที เที่ยงพอดี เลยถ่ายรูปเก็บไว้เป็นหลักฐาน
รูปข้างบนนี้ถ่ายในแสงธรรมชาติ ปิดม่านถ่าย ถ้าเป็นใครก็คงตกใจปะนี่ มันเหมือนโดนอิฐขูด แถมไม่มีวี่แววตกสะเก็ดอย่างที่คนอื่นรีวิว เท่าที่ดูๆมา ไม่มีใครเป็นแบบเคสตัวเองเลย ก็นอยด์สิค่ะ ตัดสินใจแดดล่มเมื่อไร ขับรถไปถามคุณหมอที่คลีนิคเลย โชคดี วันนั้นหมอดาเข้าเวรพอดี ทั้งวันช่วงบ่าย ได้แต่นั่งเศร้าเหงาหงอย ระหว่างขับรถไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูว่ามันเหมือนโจรขนาดไหน เอาผ้าโพกหัวแบบทอม ดันดีเพื่อกันแสงแดดส่วนหน้าผาก และใส่หน้ากากกันฝุ่นคาดปิดหน้า สรุปเห็นแค่ตา ตอนรับบัตรจอดรถ พี่ยามเขาก็แอบตกใจนึกว่าจะมาปล้น อิๆ
สุดท้ายเมื่อได้เข้าไปเจอหมอ คำแรกที่ออกจากปากคุณหมอคือ “อืม ปกติดีนิ ดีมากเลย สะเก็ดบาง” แบบว่า โล่งใจสุดๆว่าเราไม่ได้ผิดปกติ คุณหมอบอกว่า การที่เราไม่เห็นว่ามันมีสะเก็ด คือเพราะมันเป็นสะเก็ดบางๆ ซึ่งดีแล้ว สะเก็ดหนาไม่ดีเพราะหมายถึงแผลลึก แต่ก็แอบถามหมอว่า ทำไมมันเป็นเหมือนรอยดินสอขีดๆ หมอก็ตอบมาว่าเป็นเพราะหัวเลเซอร์ ซึ่งก็แอบคุยกับน้องชินก่อนหน้า ฮีก็เดาว่าเป็นที่หัวที่หมอทำ พูดง่ายๆคือ หมอไม่เก็บรายระละเอียดให้เรียบร้อย จุดนี้แอบเคือง แต่แค่หน้าฉันไม่เป็นอะไร ก็พอใจละ
สุดท้ายก็กลับบ้ามาสบายใจเชิบ ที่บ้านก็โล่งใจไปด้วยโดยเฉพาะยายพี่เอง ที่เครียดไปด้วยถึงขนาดจุดธูปบอกพระขอให้หน้าCrewabsอย่าเป็นอะไร จุดนี้รักยายจังเลย ^^
ตอนกลางคืนก็เลยถ่ายรูปเก็บความเคลื่นไหวอีกสักรอบดังนี้
คืนนี้นอกสบายไร้กังวล หลับเต็มตื่น แม้ไม่ได้ใส่โซฟี วันนี้รอบมันออกแดงๆ ยังไงรอติดตามวันต่อไปวันที่4 สะเก็ดเริ่มหลุด ดิฉันถ่ายแม้กระทั่งสะเก็ดที่จะหลุดปลิวไสวอยู่บนใบหน้ามาให้พวกคุณดูนะคะ พลีชีพเพื่อชาติสุดริด ชนิดว่าไม่ห่วงสวย เน้นHardcoreนิดนึง พรุ่งนี้ถ้าใจไม่แข็ง อย่าดู เพราะคนทำรูปให้เห็นแล้วยังกลัว นึกว่าเป็นหนอง(ขนาดน้านนนน)
